Elçin Sangu’dan Rasim Ozan Kütahyalı’ya olay yanıt

Elçin Sangu’nun Rasim Ozan Kütahyalı’nın “Objektif tahlillerine kulak verilmeli” sözlerine “Lütfen siz bana art çıkmayın” diyerek karşılık verdi. Elçin Sangu’nun Rasim Ozan Kütahyalı’ya cevabı gündem oldu.

Oyunculuk dünyası dalda yaşanan önemli savlarla çalkanırken sevilen oyuncu Elçin Sangu’dan kapsamlı bir tahlil paylaşımı geldi. İsmi sık duyulan ünlü menajer Ayşe Barım hakkındaki tezler üzerine Elçin Sangu oyunculuk dalında yaşanan hak ihlallerine dikkat çekti.

Elçin Sangu’nun paylaşımını alıntılayan Rasim Ozan Kütahyalı, “Çok haklı bir flood Elçin Sangu’nun objektif tahlillerine kulak verilmeli Türkiye Cumhuriyeti Devleti de işçi olup hakları sömürülen oyunculardan -özellikle çok sömürülen bayan oyunculardan- yana bir halla Ayşe Barım soruşturmasını yürütmeli. Magazin değil bunlar önemli” diyerek bir paylaşım yaptı.

ELÇİN SANGU’DAN ROK’A TEPKİ

Elçin Sangu açıklamalarına dayanak veren Rasim Ozan Kütahyalı’nın verdiği dayanaktan rahatsız oldu. Elçin Sangu, yaptığı paylaşımda “Sevgili Rasim Ozan Kütahyalı bu flood un içeriğinde olaylar ve kurumlar üzerinden hususa bakıyorum bireyler üzerinden değil ve en istemediğim şeyi bana yapmayın ve lütfen siz bana art çıkmayın!” dedi.

https://twitter.com/elcnsng/status/1878463055224344867

ELÇİN SANGU’DAN KÖLELİK MUKAVELESİ ÇIKIŞI

Elçin Sangu, beğeni toplayan paylaşımında sistemin, oyuncu olma hayaliyle yola çıkanlara ‘kölelik sözleşmesi’ dayattığı tenkidinde bulundu. Sangu, “Türkiye’de oyunculuk kesimi, dünya standartlarına ulaşmak istiyorsa, kurumsallaşmayı ve adaleti merkeze alan bir dönüşüme muhtaçlık duyuyor. Bu dönüşüm, sadece sanatkarların değil, dalın tüm bileşenlerinin daha sağlıklı bir tabanda çalışmasını sağlayacaktır” dedi.

SANGU’NUN BEĞENİ TOPLAYAN PAYLAŞIMI

Elçin Sangu’nun oyunculuk dalını eleştirdiği paylaşımı:

“Ne bu işi sulandıran magazinciler (işini gerçek yapanları da tenzih ederek), ne derinlemesine araştırma yapmadan yorum yapan gazeteciler (ciddi haberci diye düşündüklerimiz), ne de duruma uygun olmayan açıklamalar yapan bir birçoklarını çok sevdiğim sevgili meslektaşlarım üzere mevzunun özünü bozmak istemiyorum.

Oyuncu olma hayaliyle yola çıkan pek çok kişi, sistemin dayattığı ağır kurallar altında ‘kölelik sözleşmesi’ olarak tanımlanabilecek mutabakatlarla mesleklerine adım atıyor. Bu kontratlar, sanatkarın tüm haklarını ajanslara yahut üretimcilere devretmesine neden olurken, yaratıcı özgürlüklerini ve ekonomik haklarını kısıtlıyor. Bu durum, kesimde kurumsallık eksikliğinin ve sistemin çarpıklığının en somut örneklerinden biridir.

Oyuncuların bölümde yaşadığı hak ihlalleri nedeniyle açılan davalar, kesimin ne kadar gri bir tabanda faaliyet gösterdiğini gözler önüne seriyor. Bilhassa menajerlik mukavelelerinde tüzel açıdan önemli boşluklar bulunuyor. Oyuncular, sık sık uzun müddetli, ağır yaptırımlar içeren ve sektörel güç dengesizliğini pekiştiren unsurlarla karşı karşıya kalıyor. Davalar, bu adaletsizlikleri bir nebze görünür kılarken, dalın temelindeki yapısal sıkıntıları çözmek için kâfi olmuyor.

Menajerlik sistemindeki sanatkarların şahsî markaları, büyük ölçüde PR çalışmaları üzerinden şekilleniyor. Lakin bu süreçte gerçek yetenekler ve muvaffakiyetler yerine palavra yanlış anlatılar öne çıkıyor. Oyuncuların gazetecilerle yaptığı garip ve dikkat çekmekten öteki gayesi olmayan paylaşımlar, kesimde şeffaflık ve dürüstlük eksikliğini daha da artırıyor.

PR faaliyetlerinin bir yandan sanatkarların mesleklerine katkı sağlaması beklenirken, öte yandan bölümün güvenilirliğini zedeleyen bir araç haline gelmesi, kurumsallaşamama sorununu derinleştiriyor.

Türkiye’de menajerlik sistemi, kurumsal bir yapıya değil, ferdi bağlantıların ağır bastığı bir pazar mantığına dayanıyor. Menajerlerin, oyuncuların mesleklerini profesyonel bir halde yönlendirmek yerine, kesimde simsarlık yaparak kısa vadeli karlara odaklandığı bir sistem hâkim. Bu durum, kaliteli projelerin yetersiz oyunculara teslim edilmesine ve bölümdeki genel kalitenin düşmesine neden oluyor.

Sektördeki çarpıklıklar, yetenekli şahısların sisteme girişini de zorlaştırıyor. Ahbap-çavuş münasebetleri, yeni oyuncuların kesimde varlık göstermesini engellerken, başarılı projeler hak eden oyuncular yerine “bağlantıları güçlü” şahıslara teslim ediliyor. Bu durum, yetenekli oyuncuların mesleklerinde ilerleme sağlayamamasına ve daldaki adaletsizlik algısının derinleşmesine yol açıyor.

Tüm bu sıkıntıların üstesinden gelmek için bölümün kurumsal bir yapıya kavuşturulması gerekiyor. Bunun için:

Menajerlik sisteminin profesyonelleştirilmesi ve türel çerçeveye oturtulması,

PR çalışmalarının daha şeffaf ve yeteneğe dayalı bir şekilde yapılması,

Proje seçimlerinde nitelik ve yeteneklerin ön planda tutulması,

Oyuncuların haklarının korunması için bağımsız bir kontrol düzeneği oluşturulması kaide.

Türkiye’de oyunculuk dalı, dünya standartlarına ulaşmak istiyorsa, kurumsallaşmayı ve adaleti merkeze alan bir dönüşüme gereksinim duyuyor. Bu dönüşüm, sadece sanatkarların değil, kesimin tüm bileşenlerinin daha sağlıklı bir yerde çalışmasını sağlayacaktır.”