Sülünlerin en dikkat çeken özelliği, inanılmaz renkli ve göz alıcı tüyleridir. Bilhassa erkek sülünler, mavi, yeşil, altın sarısı ve kırmızı üzere çarpıcı renklerle tabiatın bir tablosu üzeredir. Bu renkler, çiftleşme devrinde dişileri etkileyebilmek için adeta bir silah üzeredir. Dişiler ise daha sade renklerle kamufle olurlar.

Sülünler Asya kökenlidir, lakin günümüzde dünyanın birçok bölgesine yayılmışlardır. Çin, Hindistan ve Nepal, doğal ömür alanlarının başında gelir. Fakat Avrupa ve Amerika’da da tabiata salınmış ya da yetiştirilmiş sülünlerle karşılaşabilirsiniz.

Sülün ailesi, yaklaşık 50 farklı çeşidiyle epey çeşitlidir. Altın Sülün, Leylak Sülün ve Yeşil Sülün üzere tipler, her biri kendine has güzellikleriyle tanınır. Hatta birtakım cinslerin tüyleri o kadar azdır ki koleksiyoncular için büyük bir hazine sayılır.

Erkek sülünler, dişileri etkilemek için hayli teatral bir performans stantlar. Tüylerini kabartır, dans eder ve çoklukla bir sahne yıldızı üzere davranırlar. Bu şov, dişilerin en güçlü ve sağlıklı erkekleri seçmesine imkan tanır.

Sülünler, farklı iklim ve etraf şartlarına inanılmaz derecede ahenk sağlayabilirler. Ormanlık alanlardan çayırlara, dağlardan ırmak kenarlarına kadar geniş bir alanda yaşayabilirler. Bu da onların tabiatta hayatta kalma bahtını artırır.

Sülünler hem bitkisel hem de hayvansal besinlerle beslenen omnivorlardır. Tohumlar, meyveler, böcekler ve hatta küçük sürüngenler, menülerinin vazgeçilmez kesimleridir. Çeşitli beslenmeleri, güçlü ve sağlıklı kalmalarını sağlar.

Sülünler çoklukla düzgün bir koşucudur ve tehdit anında uçarak değil, süratlice koşarak kaçmayı tercih ederler. Lakin tehlike anında kısa uzaklıklarda süratli ve etkileyici bir uçuş yetenekleri de vardır.

Sülünler ekseriyetle sessizdir, fakat bağlantı kurmak ya da tehditlere karşı ikazda bulunmak için belli sesler çıkarabilirler. Bilhassa çiftleşme devrinde erkeklerin çıkardığı sesler dikkat caziptir.

Sülünlerin gözleri, geniş bir görüş açısına sahiptir ve bu, yırtıcıları fark etmelerine yardımcı olur. Ayrıyeten, renkleri ayırt etme yetenekleri epeyce gelişmiştir.

Sülünler, tarih boyunca avcılıkla yakından ilişkilendirilmiştir. Bilhassa İngiltere’de, sülün avı bir gelenek haline gelmiştir. Lakin günümüzde birçok kişi, bu avcılık geleneklerinin sürdürülebilir olmadığını savunmaktadır.

Sülün yumurtaları, renk ve desen açısından hayli çeşitlidir. Ekseriyetle yeşilimsi, kahverengi ya da krem rengindedir. Dişi sülünler, yumurtalarını düzgün bir halde gizlemek için yuvalarını ihtimamla seçerler.

Sülünler, sanat dünyasında da büyük bir ilham kaynağıdır. Fotoğraflar, heykeller ve edebi yapıtlarda sülünlerin zarafeti sıkça tasvir edilmiştir. Tüyleri, modacılar için de bir ilham kaynağıdır.

Bazı kültürlerde sülünler, güç, cüret ve hoşluk sembolü olarak kabul edilir. Bilhassa Çin ve Japon mitolojilerinde sülünlerin özel bir yeri vardır. Bu kuşlar, öykülere renk katar.

Çiftleşmeden sonra erkek sülünler çoklukla ailevi sorumluluklardan çekilir. Dişiler, yuva yapma, yumurtaları müdafaa ve yavruları büyütme işini üstlenir.

Bilim insanları, sülünlerin rengârenk tüylerinin evrimsel bir avantaj sağladığını düşünüyor. Bu tüyler, sadece çiftleşme değil, birebir vakitte düşmanları şaşırtma konusunda da tesirlidir.

Sülünler, böcekleri tüketerek tarıma yararlı olabilir. Lakin çok nüfusları, birtakım durumlarda ekinlere ziyan verebilir. Bu nedenle istikrarlı bir ekosistem kıymetlidir.

Doğal ortamda sülünlerin ömrü ekseriyetle 7-10 yıl ortasında değişir. Fakat muhafaza altında bu müddet daha da uzayabilir. Sağlıklı hayat şartları, ömürlerini etkileyen en değerli faktördür.

Sülünler, yürürken başlarını öne-arkaya sallayarak kendilerine has bir ritim stantlar. Bu yürüyüş şekli, onları öbür kuşlardan ayırır.

Çoğu sülün göçmen değildir, fakat birtakım çeşitler, mevsimsel değişikliklere ahenk sağlamak için kısa uzaklıklarda göç edebilir. Bu, yiyecek bulma ya da üreme alanlarını değiştirmek için yapılır.

Sülün yavruları, yumurtadan çıktıktan kısa bir mühlet sonra yürüyebilir ve kendi başlarına yiyecek bulabilirler. Bu, süratli bir gelişim süreciyle hayatta kalma talihlerini artırır.

Bazı kültürlerde sülünler, uygun baht getiren kuşlar olarak kabul edilir. Örneğin, Çin’de bir sülün tüyüne sahip olmak, zenginlik ve memnunluk manasına gelir.

Sülünlerin en büyük düşmanları ortasında tilkiler, kartallar ve yılanlar bulunur. Yırtıcılardan korunmak için güzel bir kamuflaj yeteneğine ve süratli reflekslere sahiptirler.

Bazı sülün cinsleri, ömür alanlarının yok olması ve avlanma nedeniyle tehdit altındadır. Dünya genelinde muhafaza programları ve doğal hayat alanlarının onarımı ile bu çeşitlerin kuşaklarını korumak için efor sarf edilmektedir.

Doğanın bu şık sanat yapıtlarını gelecek jenerasyonlara aktarmak, hepimizin sorumluluğudur. Müdafaa çalışmaları, hem ekosistemi hem de sülünlerin geleceğini teminat altına alabilir.

Sülünler ekseriyetle yalnız yaşamayı tercih etse de, birtakım cinsler küçük kümeler halinde dolaşabilir. Bu kümeler, bilhassa kış aylarında daha sık görülür ve hayatta kalma bahtlarını artırır. Erkek sülünler ise ekseriyetle kendi bölgelerini savunmaya odaklanır ve öbür erkeklerin alanlarına girmesine müsaade vermez. Dişiler ortasındaki toplumsal bağlar ise yavruları muhafaza konusunda daha bariz hale gelir. Bu istikrarlı toplumsal yapı, sülünlerin hayatta kalma stratejilerinin değerli bir modülüdür.