Yeniçağ Gazetesi: Emeklilerin evinde huzur bırakmadılar
Yeniçağ Gazetesi’nin bugünkü manşeti…
Gazetemizi okumak için tıklayınız…
EMEKLİ DÜŞÜK MAAŞLARLA EŞİNE BİLE BAKAMAZ DURUMA GELDİ
Diyarbakır Emekli Meclisleri Sendikası Sözcüsü Mehmet Aktan, “Bizim yaşamamız artık bir mucize. Çarşıya çıkıyoruz, gördüğümüz hiçbir şeyi alamıyoruz. Eşimize bile bakamıyoruz. Çocuklardan medet umuyoruz. Biz eski haklarımızı, gasp edilen haklarımızı istiyoruz” dedi.
Son devirde gelişen olaylar, operasyonlar, polemikler gerçek gündemi unutturdu. Hayat çabası veren dar gelirli vatandaşlar, seslerini duyuramıyor. Ekonomik krizi en derinden hisseden kesim ise emekliler. Aldıkları 12 bin 500 liraya gelen bin 969 lira artırım bile şimdi maaşına yansımayan emekliler, pazarlarda meyve, zerzevat alabilmek için havanın kararmasını bekliyor. Emekli bir vatandaş, “Alışveriş yaptım fakat çok kısıtlı yaptım, param yok ay başına para yetişmiyor” dedi. Bir diğer emekli de “İki bin lira verilen artırım bu milleti kandırmaktır. Yoksul fukaranın yüzü gülmüyor, huzur yok” diye kaygı yandı.
Emekli sendikaları da seslerini duyurmaya çalışıyor. Elazığ’da Emekliler Meclisi Sendikası’nın da kurulması için bir ortaya gelen emekliler Tüm Emekliler Derneği Elazığ Şube Başkanlığı’nda bir ortaya geldiler. Yapılan birinci meclis toplantısına Diyarbakır Emekli Meclisleri Sendikası Sözcüsü Mehmet Aktan da katıldı. Aktan, “Emekliler bugününe kadar daima ihmal edildi. Bugün TÜİK datalarına nazaran bölgemizde mülksüzlerden sonra iktisat olarak durumu en makus olan kesim emeklilerdir maalesef. Sendikamızı kurup insanca yaşanabilir bir maaş, istikrarlı ve adil olarak ulusal gelirden hissemizi almak istiyoruz. Biz yurttaşız, bizim en doğal hakkımız. Yılda en az 4 maaş, iki ulusal ve iki dini bayram olmak üzere emekliler olarak istiyoruz. Bayramlarda da parasız ulaşım ve sıhhat çaba edeceğimiz başlıklardan biri tam demokrasi şiarıyla yeni bir yaşama yol açmaya çalışıyoruz. Hepimiz birlikte konuşup kararları birlikte alacağız” tabirlerini kullandı.
Mehmet Aktan şunları söyledi. Malumunuz bugün bir emeklinin aldığı 14 bin 500 lira paradır. Bu bir kira parası bile değil. Bir kira artık 10-15 bindir. Bizim yaşamamız artık bir mucize. Nitekim her şeyden vazgeçtik. Bırakın aileye bakmayı kendi eşimize bile yanlışsız dürüst bakamıyoruz. Çarşıya çıkıyoruz, gördüğümüz hiçbir şeyi alamıyoruz. Yalnızca bakmak bile istemiyoruz. Gördüğümüz bir şeyleri almak istiyoruz. Hiç bir şey alamıyoruz. Bilhassa et… Aylardır kasaba gidemiyoruz, aldığımız para kâfi değil. Evvelce bir baba emekli olduğunda beşerler “hayırlı olsun, Allah yemeyi nasip etsin’ derlerdi zira bir mesken alabiliyordu, araç alabiliyordu. Bugün emeklilerin son geldiği durumda değil mesken almak, araç almak eşine bakamıyor. Çocuklardan medet umuyoruz. Yetkililere sesleniyoruz, Biraz vicdanınız varsa en azından bu bahse eğilin. Biz eski haklarımızı, gasp edilen haklarımızı istiyoruz.
