Adıyamanlılar, 6 Şubat depremlerinin ikinci yılında Saat Kulesi önünde toplandı

6 Şubat zelzelelerinin ikinci yılında, Adıyamanlılar kaybettikleri yakınlarını anmak için Adıyaman’ın simge meydanlarından biri olan Saat Kulesi’nin önünde toplandı. Zelzelede oğlu Taylan’ı kaybeden bir bayan Türkçe ve Kürtçe ağıt yakarak gözyaşları içinde “Oğlumu kaybettim, o kara günler bir daha gelmesin” tabirini kullandı.
6 Şubat’ta Kahramanmaraş merkezli meydana gelen zelzelelerde 11 vilayet büyük bir yıkıma uğradı. Zelzelede en az 53 bin 737 kişi hayatını kaybetti, 107 bin 213 kişi yaralandı.
Depremden en çok etkilenen vilayetlerden birisi olan Adıyaman’da vatandaşlar, 6 Şubat zelzelelerinin ikinci yılında hayatını kaybeden insanları anmak için Adıyaman’ın sembol meydanlarından biri olan Saat Kulesi’nin önünde toplandı.
Depremde oğlu Taylan’ı kaybeden bir bayan Türkçe ve Kürtçe ağıt yakarak gözyaşları içinde oğlunu andı. ANKA Haber Ajansı’na konuşan bayan, “Oğlumu kaybettim, o kara günler bir daha gelmesin” dedi.
“ÇOCUKLARIMIZ ÖLMEDEN EL UZATALIM”
Depremzede Ayşegül Emre ise 7 yaşındaki yeğeni Emre’nin serebral palsi tedavisi için yetkililere davette bulundu. Emre, şunları kaydetti:
“Gerçekten o anlar çok zordu. Hala yaşıyoruz esasen tesiri üzerimizde. Hiçbir vakit tesiri bitmeyecek. Ben bilhassa yeğenim için buraya geldim. Yeğenimin sahiden tedaviye gereksinimi var. Depremzedeyiz, ameliyat geçirdi. 2 yıldır maddi gelir sağlanmadığı için çocuk tedavi göremiyor ve yürüyemiyor. Ben buradan bütün yetkililerimize sesleniyorum, milletvekillerimize, Sayın Valimize, Sayın Cumhurbaşkanımıza; bir formda çocuğumuzu yürütelim ve ölmesin. Yeğenim 7 yaşında ve ilkokul öğrencisi. Annesi sırtında taşıyarak yeğenimi okula götürüyor. Zelzelede meskenleri yıkıldığı için konteyner kentte kalıyorlar. Yürüyemediği için de buraya gelemedi. Ben onlar için ses olmaya geldim. İnşallah sesim duyulur ve inşallah sıkıntı günümüzde bir güneş olur. Çocuklar ölmesin. Çocuklarımız ölmeden el uzatalım.”
“AYNI ENKAZIN ALTINDAYIZ”
Konteyner kentte yaşayan depremzede Pınar Yaren Kuş, konteyner kentte sorun yaşadığını belirterek şunları kaydetti:
“İki yıl geçti lakin hiçbir şey değişmedi. Acımız esasen daima birebir. Burada acılarımızı paylaşmaya çalışıyoruz fakat hiçbir şey değişmedi. Her şey olduğu üzere kaldı. Hayat alanı yapılmadı. Tıpkı enkazın altındayız. Konteyner kentte yaşıyoruz ve sorunlar oluyor. Bize küçücük bir alan vermişler, burada yaşayın diyorlar. Nereye kadar yaşayacağız? Konteynerda yaşayanlara konut verilmiyor, verilse bile çok geç veriliyor. Çok eza yaşıyoruz, üç gün boyunca devlet esasen yoktu. Hiç kimse yanımızda olmadı, o denli de kaldı. Bir takviye yok”