Beynin yaşlanması, Alzheimer ve Parkinson üzere nörolojik hastalıkların en değerli öncülü olmasına karşın, sağlıklı beyin yaşlanmasının sistemleri hala tam olarak anlaşılmış değil. Salk Biyolojik Bilimler Enstitüsü’nden Courtney Glavis-Bloom, bu bilgilerin eksikliğini “Yürümeden koşmaya çalışmak gibi” kelamlarıyla özetliyor.
HİPOTALAMUS’TA “SICAK NOKTA” KEŞFİ
Allen Beyin Bilimleri Enstitüsü’nün liderliğinde yapılan araştırmada, hipotalamustaki az hücre popülasyonlarının yaşlanmadan en fazla etkilenen hücre kümeleri olduğu keşfedildi. Bu bölgedeki nöronal ve nöronal olmayan hücreler, bilhassa hormon düzenlemesi ve metabolizmayı denetim eden fonksiyonlarda bozulmalar yaşıyor. Araştırmanın baş muharriri Hongkui Zeng, “Hücre çeşidine has yaklaşımla yaşlanmanın gaye aldığı az hücreleri tespit edebiliyoruz” dedi.
GEN SÖZÜNDE KIYMETLİ DEĞİŞİKLİKLER
Araştırmada, fare beyninde 16 farklı bölgedeki yaklaşık 1,2 milyon hücre incelendi. Gen tabirindeki değişiklikler, yaşlı farelerde hudut hücrelerinin yanı sıra astrositler ve oligodendrositler üzere destekleyici hücrelerde de gözlemlendi. Ayrıyeten mikroglia ve makrofaj hücrelerinin bağışıklık karşılıklarında artış olduğu belirlendi.
DENEY SONUÇLARI YENİ ARAŞTIRMA ALANLARI SUNUYOR
Araştırmanın sonraki basamaklarında, 24 aylık farelerde yaşlanma sürecinin daha geniş bölgelere yayılıp yayılmadığı ve epigenetik değişikliklerin bu sürece tesiri incelenecek. Ayrıyeten erkek ve dişi farelerde yaşlanmanın tesirlerinin karşılaştırılması planlanıyor.
İNSAN BEYNİNE UYGULANABİLİR Mİ?
Araştırmalar, sonuçların beşerler üzerinde geçerli olup olmayacağını şimdi netleştirmiş değil. Glavis-Bloom, bu sistemlerin maymun beyninde uygulanmasının, insan beyni için daha öngörülebilir sonuçlar sağlayacağını belirtiyor.
