1 Mart tarihi itibariyle başlayan gelir vergisi beyan devri, 2 Nisan tarihinde sona eriyor. Beyan tarihleri ortasında beyan edilen gelirler üzerine tahakkuk edecek gelir vergisinin birinci taksiti, beyan periyodu son günü 2 Nisan tarihine kadar ikinci taksiti ise, 31 Temmuz tarihine kadar ödenecektir. Mevzuya ait açıklamalarda bulunan Vergi Müfettişleri Derneği Genel Saymanı Yusuf Cihad Demet, “1 Mart , 2 Nisan tarihleri ortasında, 2024 takvim yılında elde edilen kar ve iratların beyan periyodu başlıyor. Gerçek kişi mükellefler, 2024 takvim yılında elde etmiş oldukları ticari, zirai ve mesleksel karlarını, fiyatlarını, gayrimenkul ve menkul sermaye iratları ve öteki yarar iratlarını beyanname sistemi üzerinden vergi dairelerine yansıtmaları gerekiyor. Bu noktada değer arz eden konu, elde edilen gelirlerin aşikâr bir fiyatı aşması halinde vergi dairesine beyan edilme zorunluluğudur. Bahsettiğimiz 1 Mart – 2 Nisan gelir vergisi beyan devrinde mükellefler 2 Nisan tarihine kadar yıllık gelir vergisi beyannamelerini verecekler. Beyanname üzerine tarh edilen vergileri ise, birinci taksitini 2 Nisan tarihine, ikinci taksitini ise, 31 Temmuz tarihine kadar ödeyebilirler” dedi.
DİKKAT EDİLMESİ GEREKEN KONULARI SIRALADI
Demet, dikkat edilmesi gereken konulara ait, “Elde ettiği yararı, ticari kar, zirai çıkar ve hür meslek yararı olan mükellefler yarar temin etmeseler dahi, ziyan dahi beyan etseler 2024 takvim yılına ait olarak 2025 beyan devrinde yıllık gelir vergisi beyannamesi vermekte yükümlüler. Tabi bu noktada genel olarak merak edilen konular konut kira gelirleri ve iş yeri kira gelirleri oluyor. Geçen yılda buna ait önemli kontroller yapılmıştı. Tekrar her periyot olduğu üzere merak konusu bunlar. Şundan bahsedelim. 2024 takvim yılında elde etmiş oldukları konut kira geliri fiyatı 33 bin TL’yi aşan mükellefler bunu her halükârda yıllık beyanname ile beyan etmekte mükellefler. Mükellefler, 2024 takvim yılında elde etmiş oldukları konut kira gelirleri üzerine faydalanacakları istisna meblağı ise, 33 bin TL olarak karşınıza çıkmaktadır. Bu meblağın üzerinde konut kira geliri olan mükellefler yıllık gelir vergisi beyannamesi verecekler ve beyanname üzerinde de buna ait istisna meblağından faydalanacaklar. Tabi bir de gayrimenkulün konut olarak değil de iş yeri olarak kiraya verilmesi hususu kelam konusu. Bilhassa iş yeri kira geliri elde eden mükellefler hangi fiyatı aşmaları halinde yıllık gelir vergisi beyannamesi verecekler dersek; burada da karşımıza gelir vergisi kanununun 103’üncü hususunda yer alan tarifedeki ikinci dilim fiyatına bakmamız icap ediyor. Bu fiyatta 2024 takvim yılında 230 bin TL. Yani bir gerçek kişinin gayrimenkulünü iş yeri olarak kiraya vermesi sebebiyle elde ettiği iş yeri kira geliri toplamı 230 bin TL’yi aşıyorsa yıllık gelir vergisi beyannamesi vermekle yükümlüdür. Tabi bu noktada mükellefin tevkifata tabi tutulmuş ayrıca menkul ve gayrimenkul sermaye iradı varsa da bu meblağın hesaplanmasında bunları da dikkate alması gerekecektir” sözlerini kullandı.
‘USULSÜZLÜK VE ÖZEL YOL CEZALARIYLA MUHATAP OLMAMALARI AÇISINDAN BU NOKTA ÖNEMLİ’
Mükelleflerin yıllık gelir vergisi beyan devirlerine riayet etmeleri gerektiğini vurgulayan Demet, şunları söyledi:
“2024 takvim yılında elde edilen çıkar ve iratlar 1 Mart-2 Nisan 2025 tarihleri ortasında beyan edilmesi gerekiyor. Mükellefler elde ettikleri gelirleri belirli fiyatı aşması halinde beyanname vermemeleri karşılarına usulsüzlük ve özel adap cezası olarak çıkacaktır. Bu noktada da mükelleflerin elde ettiği kar ve iratlarını gerçek bir biçimde vergi dairelerine yansıtması ve bunu da yıllık gelir vergisi beyannamesiyle bildirmesi gerekmektedir. Her devir olduğu üzere mükellefler bu devirde de hangi yararlarını, hangi gelirlerini beyan edecekler bu hususta birtakım tereddütler yaşamakta. Bilhassa bahsetmek gerekirse konut kira gelirleri, iş yeri kira gelirleri, kar hisseleri ve fiyat gelirlerinin beyanında kendi hesaplamalarını yapmaları, bunu gerçek ve hesaplı bir halde yıllık gelir vergisi beyannamesiyle beyan etmeleri kıymet arz etmekte. Sonrasına ait rastgele bir vergi incelemesine ya da takdire sevk üzere konulara muhatap olmamak açısından ve usulsüzlük ve özel tarz cezaları ile muhatap olmamaları açısından bu noktaya ehemmiyet arz etmektedir.”