Hürriyetçi Sendikalar Konfederasyonu Genel Başkanı Levent Kuruoğlu, sözde tahlil sürecine ve bölücülüğün legalleştirilmesine karşı sessiz kalan sendikaları sert bir lisanla eleştirdi.
Kuruoğlu, “Ne oldu o ‘Türkiye sevdamız, ekmek için kavgamız’ diye haykıran sendikacılara?” kelamlarını kullandı.
Açıklamasında, bir vakitler milliyetçi duruşlarıyla öne çıkan yapıların bugün terörün siyasi uzantılarıyla tıpkı çizgide yürür hale geldiklerini tabir eden Kuruoğlu, şunları söyledi:
Ne değişti? Atatürk prensiplerinden, üniter devletten, Türk milliyetçiliğinden mi vazgeçtiniz, yoksa koltuklara mı yapıştınız?
Hani nerede o kutsal dava?
Hani avazınız çıktığı kadar haykırdığınız:
“Irmağının akışına ölürüm Türkiyem” marşları…
“Çırpınırdı Karadeniz, bakıp Türk’ün bayrağına” dizeleriyle döktüğünüz gözyaşları nerede?
Bugün DEM’le birebir çizgide yürür hâle geldiniz.
Terörün siyasi uzantılarına sessiz,
Apo güzellemelerine sağır hale geldiniz.
Oldu olacak tüzüğünüze “anadilde eğitim”i, “özerklik” hususunu de ekleyin ki, ortaklarınız sizi yadırgamasın!
Bir vakitler ihanete karşı dimdik duranlar, nasıl bir mutasyona uğradınız da bugün o ihanetin lokomotifi oldunuz?
Dava dediğiniz şeyin pazarlık masasında kaç maaşa, kaç makama, kaç mevkiye satıldığını herkes görüyor artık!
Peki ya üyeleri? Siz de mi ram oldunuz?
Çözüm sürecinde dimdik duranlar, artık neden sessiz? Şehit cenazelerinde yükselen o haykırışları ne vakit unuttunuz?
Nerede o kutsallarınız üzerine ettiğiniz yeminler?
Hani çabanız “Milliyetçi Türkiye” içindi, Turan’a kadardı?
Yoksa Kandil’de mi boğuldunuz? Süleymaniye’de mi susturuldunuz?
Tanrı Dağları’nın hayalinden, “yapacak bir şey yok” teslimiyetine mi savruldunuz?
Söyleyin:
Korktunuz mu? Sustunuz mu?
Yoksa pazarlık masasında siz de mi koltukla kandırıldınız?
Yazık…
Sloganlarınız kaldı, ruhunuz kayboldu.
Millet unutur sananlar, günü geldiğinde hesabı en ağır biçimde öder!
Akif boşuna söylememiş;
“Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak…
Alçak bir vefat varsa, emînim, budur lakin.
His yok, hareket yok, acı yok… Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana… Sen bu türlü değildin.”