Dünyanın en büyük bacasız saniyisi: Futbol.
Şöyle bir düşünün…
Onca küresel markalar var.
Ama futbol mahpusunu sollamış gidiyor. Hem de; uçarak. Jet hızında!
Sponsorluk. Yayın hakları. Lisanslı eser satışları. Tribün gelirleri. Bahis…
Sadece ana bir kaç alan bile, devasa mali kaynak ayakları…
Şimdi gelelim sorunumuza.
Barış Alper Yılmaz
Galatasaray’ın en çok kazanan isimlerinden biri.
Aldığının kat be kat fazlası teklif aldı.
Tutturdu, “Gideceğim…” diye.
Menajeri daha çok istekli.
Komisyon almanın dayanılmaz sıcaklığı!
Para için. Çünkü futbolcu aleminin her şeyi paradır.
Ne kadar versen doymazlar.
Kulüpleri soymazlar(!)
Eee Barış, Napolyon üzere: Para, para, para diye isyan eder de, Galatasaray kulübü boş durur mu.
Kulüp de, olağan piyasa bedelinin 3-4 katı bonservis bedeli talep eder.
Barış, Okan Buruk ile konuşur. İdare ile temasa geçer. Tahlil bulamaz.
Bahane bulur. Egzersize çıkmaz.
Özet ile mevzu maddi menfaat olunca , verilen kelamlar unutulur. Kağıda dökülmeyen ne varsa havada kalır. Kuş üzere yere konmaz. Uçup sarfiyat.
Kuş dedim de… Hay Allah.
Anladınız siz.
Minik Kargam çıkıverdi ortaya.
Bastı yeniden yaş tahtaya…
Başladı anlatmaya…
Barış, “Okan hocam. Bana geçen yıl kelam verildi. Sizde şahit oldunuz. Fakat tam aksi yapılıyor. Ayrılmam için bırakın kolaylık göstermeyi. Zorluk çıkartılıyor. Ben artık bu formda burada duramam. Dursam eskisi üzere olamam. Verilen kelamların tutulması için anlayış ve yardım bekliyorum…” demiş.
Okan hoca fazla ayrıntıya girmemiş. “Konuyu şahsen Lider yönetiyor. Bana da sordular elbette. Senin üzere bir oyuncuyu hiç bir hoca kaybetmek istemez. Kulüp de, en güzelini kazanmak ister. Birebir senin üzere. Kendi penceresinden bakınca herkes haklı. Kesinlikle ortak yol bulunur. Sorun çözülür…” diye topu taca atıyor.
Güzel siyaset.
Aha. Artık gelin çıkın bakayım işin içinden…
Vallahi bu Napolyon amcam ne adammış. Şu para işini ortaya atmış. İşi gücü bırakmış, paranın peşine düşmüş. Hala daha peşinden gidiyoruz.
Hal bu türlü olunca…
İşte menfaat dünyası.