Ölümden sonra dijital hayat: Ölen ten imiş avatarlar değil
İleri evre bağırsak kanseri teşhisi alan Michael Bommer, vefatından sonra dijital bir varlık olarak “yaşamak” için bir yapay zekâ teşebbüsüyle çalışmaya başladı. Bommer, ömrünün detaylarını ve anılarını bir algoritmaya aktardı. Böylelikle arkasında, yakınlarının bağlantı kurabileceği bir “dijital ikiz” bıraktı.
DİJİTAL AVATARLARIN İŞLEYİŞİ VE ETKİLERİ
Dijital avatarlar, şahsî bilgilerden oluşturulmuş sanal kişiliklerdir. Kullanıcılar, ömür hikayelerinden ses kayıtlarına kadar pek çok bilgiyi bu sistemlere entegre edebilir. Lakin uzmanlar, bu teknolojiye temkinli yaklaşılması gerektiğini belirtiyor. Medya psikoloğu Katrin Döveling, avatarların kimi durumlarda yas sürecine yardımcı olabileceğini, fakat bireyleri geçmişte tutarak düzgünleşme süreçlerini olumsuz etkileyebileceğini tabir ediyor.
ETİK VE RUHSAL SORUNLAR
Uzmanlar, bu teknolojinin etik sıkıntılarını tartışıyor. Dijital avatarların güvenilirliği, data saklılığı ve ruhsal tesirleri hâlâ belirsizliğini koruyor. Ayrıyeten, bu hizmetlerin ticari boyutu da tenkit alıyor. Bilhassa ekonomik eşitsizlikler, bu tıp teknolojilere erişimi sınırlayabilir.
YENİ SORULAR KAPIDA
Karsten Weber üzere uzmanlar, dijital avatarların sırf bir “teknolojik çözüm” sunduğunu vurguluyor. Bu, toplumsal izolasyon üzere sıkıntıların teknolojiyle değil, toplumsal takviye düzenekleriyle çözülebileceğine işaret ediyor.
Michael Bommer’ın eşi, avatar teknolojisini denetimli bir halde kullandığını ve bunun rahatlatıcı bir tecrübe olduğunu belirtiyor. Lakin bu teknolojinin, kayıplarımızı gerçek manada telafi edemeyeceği açık.
