Yeniçağ Gazetesi: Doktorları ülkede tutmak zorlaşıyor!
Yeniçağ Gazetesi’nin bugünkü manşeti…
Gazetemizi okumak için tıklayınız…
BÖYLE GİDERSE TEDAVİ EDECEK DOKTOR DA BULAMAYACAĞIZ
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “Giderlerse gitsinler” diye azarladığı tabipler, hasta yakınlarımı bitmek bilmeyen şiddeti ve ağır çalışma kuralları nedeniyle devayı yurt dışında alıyor. TTB datalarına nazaran, 2024’te yurt dışında çalışmak için 2 bin 692 doktor daha ‘İyi Hal Belgesi’ aldılar.
Türkiye’de tabip göçü, 2020 den bu yana artmaya devam ediyor. Türk Tabipleri Birliği’nin (TTB) datalarına nazaran, 2020 de 931, 2021’de bin 405, 2022 de 2 bin 685, 2023 te 3 bin 25, 2004’te ise 2 bin 692 tabip yurt dışına çıkmak için Düzgün Hal Evrakı’na başvurdu. Doktor göçüne ait değerlendirmeler yapan TTB Merkez Kurul Üyesi Nilüfer Ustael, 2023’e oranla 2024’te Âlâ Hal Evrakı alan doktor sayısında yaşanan düşüşün doktorların yurt dışına gitmekten vazgeçtiği manasına gelmediğine dikkat çekti. Ustael, bu durumun Avrupa ülkelerindeki vize uygulamasından kaynaklandığını söyledi. Türkiye’deki şartların herkes için zor olduğunu ancak Tıp Fakültesi okuyan öğrenciler ve doktorlar için ek bir zorluğu olduğuna değinen Ustael, doktorların tahlili yurt dışına gitmekte bulduğunu söyledi. Tıp fakültesi öğrencilerinin de yurt dışına gitmek için Almanca lisan kursana ağır ilgi gösterdiğine dikkati çeken Ustael, her yerde tıp fakültesi açılması ile verilen eğitimin niteliğinin giderek düştüğünü kaydetti
Hekimlerin üzerinde önemli bir baskı olduğunu ve mesleğin değersizleştirildiğini vurgulayan Ustael, “Hasta, hoca, akran mobbingi, mesleğin değersizleşmesiyle birlikte kendini kıymetsiz hissetme, meslekten ve ülkeden uzaklaşma muhtaçlığı doğuruyor. Bunun dışında tıp fakültesi bittiğinde memur hizmetimiz var, o şartlar eskisi üzere değil gitgide zorlaşıyor. Bu ülkede evvelden uygulanan hukuk özlük hakları gitgide kaybediliyor. Mecbur hizmet sırasındaki süreksiz vazifeler, erkek doktorlar için 2 gün öncesin den bildirilip uygulananan dış vazifeler, mecbur hizmete gitmemek yahut istifa etmek istikametinde hareket etmelerini sağlıyor. Bu da hekimlik üzerinde önemli bir baskı. Bir TUS üzere dünyanın en ağır imtihanlarından biri var lakin bu imtihanın da kendine nazaran bir standart çizgisi yok. Takımlar bazen iki kat artıyor bazen de iki kat azalıyor. Tıpkı biçim de bir kliniğin bir devir 20 asistanı oluyor, bir sonraki devir 10 asistan oluyor. Oradaki iş gücü ve eğitimde de standardizasyon sağlamıyor. Asistan doktor kamu hizmeti veren bir tabiptir, 5 dakikada bir muayene baskını, maaşların yetersizliği, toplumsal hayatta yoksulluk nedeniyle üstlerindeki baskı, uzun çalışma müddetleri, bunların hepsi önemli baskı yaratıyor.” sözlerine yer verdi.
Yurt dışında tabiplerin kendilerini kıymetli hissettikleri bir hayat yaşadığını ve maddi bir dert gütmediklerini lisana getiren Nilüfer Ustael, “Gidemeyen arkadaşlar için de çok fazla depresyon bulgular, toplumsal hayattan izolasyon ve özkıyıma kadar giden durumları hiç yaşamadığımız kadar yaşıyoruz. Özkıyımı çok fazla konuşmak bizim canımızı acıtıyor” diye konuştu.
Kamu hastanelerinin kapatılıp kent hastanelerinin açılmasının hem hastayı hem hekimi etkilediğine değinen Ustael, şöyle devam etti: “Uzun müddet uğraşıp bir randevu alıyorsunuz sonra bu hastaneye ulaşıyorsunuz, bu hasta için de bir eziyet. Size ayrılan mühlet 5 dakika. 5 dakikada isminizi ve şikayetinizi söyleyebilirsiniz. Doktor sizin geçmişinizi, kullandığınız ilaçları, şikayetlerinizi, şikayetleriniz hasebiyle daha evvel nereye gittiğinizi, hangi tedaviyi aldığınızı anlaması 5 dakika sürer. Bu 5 dakikaya bunları sığdıracak, muayenenizi yapacak, muayeneden sonra size bir teşhis koyacak, sizin tedavinizi düzenleyecek, bunu anlamanızı sağlayacak. Bunları 5 dakikada asla yapamıyoruz. Münasebetiyle hasta ve tabip karşı karşıya getiriliyor, bu da şiddeti doğuruyor. Bu sistemden ne tabip ne de hasta şad. Ülke kaynakları da efektif bir halde kullanılmamış oluyor.”
